Przez wiele lat ten rysunkowy Wilk nie widzi albo nie chce widzieć że robi z siebie durnia, że wszyscy z niego się śmieją, wytykają - i to nie za plecami a w twarz. Wilk ma parcie na szkło, myśli że jest pierwszoplanową gwiazdą i że tym razem na pewno mu się uda. Nie rozumie że z założenia jest śmieszny i komiczny i tak też jest odbierany i postrzegany. Nasz bohater zapomina, że czasami czasami czasami, co ileś odcinków pojawia się Myśliwy na którego się nacina. Myśliwego nie ruszają te błazenady, jego gwiazdorstwo ani pozycja - bo przecież Wilk jest większą gwiazda w serialu niż on. Myśliwy ma szereg skutecznych instrumentów, cały las zwierzątek które są po jego stronie, bo go lubią i znają.

Myśliwy może zadzwonić po innych myśliwych, koło łowieckie, zastawić wnyki, oddać Wilka do zoo albo zrobić polowanie. Myśliwy się nie boi, bo zawsze może iść pilnować innego lasu i za nim stoi nawet Niedzwiadek. Rysunkowy Wilk zapomina, że las nie jest jego a należy do lasów państwowych a sam myśliwy zna ten las lepiej. Leśniczówka natomiast jest dla wszystkich zwierzątek dla których drzwi stoją zawsze otworem a dla niego jest co najwyżej buda.

By tak jak inne zwierzątka móc przebywać w leśniczówce trzeba być przynajmniej wiarygodnym, przyzwoitym i uczciwym wobec innych a nie fałszywym i zakłamanym, zadufanym w sobie i nie wiarygodnym. Zakończę podstawową dewizą współczesnych polskich myśliwych - „Nie mierz strzelbą do nikogo, bo możesz przypłacić drogo".