Co chwilę zdarza mi się korzystać z usług taksówkarzy, głównie za sprawą przyjazdów pociągiem z Warszawy. Wychodzę w niedzielny wieczór o 21-ej z pierwszej klasy Pendolino i co zastaję? Pusty postój. Ok, taksówkarze pracują. Szukam w internecie numeru, znajduję i co słyszę? Budka telefoniczna dzwoni. To mi się chyba śni. Po 20 minutach stania i czekania na jakikolwiek samochód podjeżdża starszawy pojazd. Uradowany wsiadam upewniając się, czy aby na pewno nie będzie problemu z płatnością kartą. Niestety, pan taksówkarz nie ma terminala. Mamy 2019 rok! Na bazarach mają terminale, a Malbork zatrzymał się 20-30 lat temu.

Co się dzieje? Czy nie da się czegoś z tym zrobić? W każdym większym lub mniejszym mieście na świecie są przewoźnicy. Korporacje. Uber. Aplikacje - Taxify, MyTaxi, cokolwiek lokalnego. W Malborku tego nie ma.

Nie raz dzwoniłem po taksówkę zamawiając przejazd na pociąg. Bywało, że nikt nie chciał przyjąć zamówienia na konkretną godzinę (dzwonię o 11-tej, pociąg mam o 13:10 i taksówkarz informuje: teraz albo proszę próbować później). Bywało, że widząc na Waszych kamerkach jedną taksówkę - jechałem godzinę wcześniej i stałem jak jakiś idiota na dworcu w oczekiwaniu na pociąg. Wyobrażacie sobie ten paradoks? 1 klasa na przejazd, garnitur bo za chwilę posiedzenie Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych w Warszawie i... brak możliwości dojazdu na dworzec, bo w Malborku taksówki rządzą się iście PRL-owskimi zasadami i naleciałościami.

Autor: Klient