Pan Stanisław urodzony we wsi Karolewo położonej na pograniczu mazowiecko-podlaskim w 1929 roku swoje pierwsze publikacje datuje na 1947 rok. W wieku 18 lat publikował na łamach wrocławskiego tygodnika "Odrodzenie". Jednak ze względu na lata wojenne i działalność jego ojca i braci w AK, musiał pisać pod pseudonimem Stanisław Podlaszewski.

Poeta opowiada wzruszającą historię, jak w powojennej Polsce ich dom rodzinny został otoczony przez ludzi w polskich mundurach wojskowych szukających jego brata Tadeusza. Brat licząc na oficerskie słowo honoru dane przez dowódcę i obietnicę, że po krótkim przesłuchaniu wróci do domu – oddał się w ręce służb. Jego zaświadczenie o frontowej służbie i zasługach, wydane przez radzieckiego generała zostało jednak spalone na oczach domowników a on sam wywieziony na Sybir w okolice Wierchojańska. Poeta ze łzą w oku opowiada o tym jak po kilku latach odebrali skrajnie wycieńczonego pracą w kopalni węgla brata, na noszach lekarskich.

Władze nie pozwalały panu Stanisławowi na publikacje, przez długi czas pisał on więc do szuflady. Dopiero w 2007 roku ukazał się pierwszy tomik jego poezji pt. "A jednak miłość". Od tamtej pory do druku dostało się aż 8 tomików jego twórczości – a ostatni "Pod parasolem gwiazd" w tym roku.

Serię tomików współfinansował burmistrz Nowego Dworu Gd., pan Jacek Michalski. A starosta śp. Zbigniew Piórkowski i starościna Ewa Dąbska wielokrotnie nagradzali i promowali działalność pana Stanisława. Obecnie jednak starostwo pod przewodnictwem pana Zbigniewa Ptaka milczy w tej materii. Czy zapomnieli o tej części naszej lokalnej twórczości?

Poniżej próbka twórczości pana Ratyńskiego, z jego najnowszego tomiku:

CIESZĘ SIĘ ŻYCIEM

Za każdy wiersz nienapisany

wyrażam skruchę,

a ten, który raczył już powstać

przyjmuję z pokorą.

Cieszę się życiem

i tą radością

diabelski gniew,

diabelski śmiech

zagłuszam.

Modlitwą utkaną z gwiazd

do nieba się wznoszę.